۵ مدیرعامل در دو سال! | پتروشیمی امیرکبیر؛ متزلزل و بی ثبات

به گزارش صراط نیوز به نقل ازخبراقتصادی، شرکت پتروشیمی امیرکبیر در یک سال و خورده‌ای اخیر شاهد پنج مدیرعامل مختلف بوده است که ناپایداری مدیریتی جدی عملکرد و ثبات این مجموعه صنعتی را تحت تأثیر قرار داده است. این تغییرات پشت سر هم نشانه بحران عمیق مدیریتی، فقدان ثبات و ضعف مدیریت عالی است که باعث بروز مشکلات ساختاری گسترده در شرکت شده است.
براساس اطلاعات رسمی، پنج مدیرعامل اخیر پتروشیمی امیرکبیر به شرح زیر هستند:
1.  یدالله مصدقی‌فر: مدیرعامل پیش از سال ۱۴۰۲ که به‌دلیل سیاست‌های مدیریتی جدید و تحول سازمانی برکنار شد. قابل ذکر است، مدیریت ضعیف ایشان سبب اختلاف در میان پرسنل گشته بود.
2.  سعید صادقی: مدیرعامل شرکت از فروردین ۱۴۰۲ تا دی ۱۴۰۳ که با تمرکز بر توسعه و سودآوری شرکت فعالیت کرد و پس از آن به پتروشیمی نیکو منتقل شد؛ تغییر وی با سیاست‌های سهامداران عمده و تحول مدیریتی همراه بود. بنا براین سمت این مدیر نیز با آن که عملکرد خوبی نداشت، ارتقا یافت.
3.  عبدالمجید محمدی: مدیرعامل از دی ۱۴۰۳ تا مهر ۱۴۰۴، مدیری برجسته و بومی که تجربه بالایی در صنعت پتروشیمی داشت؛ وی به دلیل تغییر سیاست‌های مدیریتی سهامداران و هیئت مدیره جایگزین شد.
4.  حسام خوشبین‌فر: سرپرست موقت از مهر تا آبان ۱۴۰۴ با سابقه مدیریت در شرکت‌های پتروشیمی مختلف؛ او در مدت مدیریت کوتاه خود که تقریبا دو هفته بود، وظیفه حفظ انسجام و بهره‌وری در شرایط بحرانی را بر عهده داشت .
5.  علی حیاتی: سرپرست فعلی از آبان ۱۴۰۴ تاکنون، این مدیر نیز با حمایت هیئت مدیره و نهادهای دولتی تعیین شد و تمرکز وی بر ایجاد ثبات و اعتماد به نیروهای محلی است.
جزئیات مهم قابل ذکر از بحران تغییر مدیر در این پتروشیمی می توان به پرونده‌های قضایی و تحقیقات درباره تخلفات مالی گسترده علیه چهارده نفر از کارکنان و مرتبطان اشاره کرد که به اتهامات تبانی و خیانت در امانت رسیدگی شده و برخی محکوم به مجازات زندان شده‌اند. 
همچنین گزارش‌های متعدد درباره قراردادهای مشکوک، خریدهای غیرشفاف و سفرهای هزینه‌زا به اروپا توسط برخی مدیران، نشانه‌هایی از فساد و سوءاستفاده گسترده در شرکت است.
در حال حاضر پتروشیمی امیرکبیر به حیاط خلوت گروه‌های ذی‌نفوذ بدون نظارت تبدیل شده است. علاوه بر این، ضعف هماهنگی با مقامات محلی و استانداری خوزستان و عدم شفافیت در انتصابات و عزل‌ها، فرآیند تصمیم‌گیری را مختل ساخته است.
وضعیت مالی شرکت نیز در سال ۱۴۰۴ نامناسب گزارش شده است؛ ۱۷۳ میلیارد تومان اقلام راکد و سنواتی نشان‌دهنده ضعف در مدیریت زنجیره تأمین، فروش و بازاریابی است. همچنین تسویه نامشخص پیش‌پرداخت‌ها به تامین‌کنندگان، موجب افزایش ریسک مالی و کاهش اعتماد سهامداران شده است. کاهش سودآوری و پیش‌بینی کاهش سود هر سهم، پیامد مستقیم این مشکلات مالی و مدیریتی است.
پتروشیمی امیرکبیر با سهم عمده سهامداری توسط هلدینگ توسعه سرمایه رفاه (ارتباط با بانک رفاه کارگران) و سایر نهادهای دولتی، نیازمند تحولی اساسی در مدیریت و نظارت ساختاری است .